Skip to main content
  • juli 2022
    Casussen

Gejoemel, fraude en machtsmidsbruik

Het volgende verhaal dat bij ons werd gemeld vinden wij zeer herkenbaar en exemplarisch voor familieleden van personen die in een zorginstelling verblijven. Het is het verhaal van geleidelijke achteruitgang van kwaliteit van zorg. Een vrouw behartigt de belangen van haar broer in een instelling in het zuiden van Nederland. Hij heeft niet veel uren directe begeleiding nodig maar is wel gebaat met een duidelijke structuur en toezicht op specifieke momenten.
De problemen begonnen na verhuizing naar een andere woongroep die formeel kleiner heette te zijn. "Hij ging van een grote groep van 12 personen naar een groep van 7. Ernaast kwam precies zo'n groep van 7 met een tussendeur die vaak open staat. Dus feitelijk is het nu een grote groep van 14", zegt zijn zus.
Erger is dat de begeleiding sinds de verhuizing tekort schiet. Het personeel let niet op en laat haar broer te vaak alleen in de veronderstelling dat hij zelf aangeeft wat hij nodig heeft. Omdat hij dát nu juist niet kan, is sprake van verwaarlozing. De instelling vroeg haar of ze akkoord was met het
aanvragen van een hoger zorgzwaartepakket. "Daar zeg je natuurlijk geen nee op, als ze denken meer zorgbudget te kunnen krijgen. Wat gebeurde is dat er meer geld werd gevraagd terwijl de zorg steeds minder werd in uren en in kwaliteit. En bovendien ging ook het scholingsniveau van het personeel omlaag. Vroeger was er HBO-geschoold personeel bij, nu is het MBO of zelfs dat niet. Vaak valt de huishoudelijke hulp in."
De truc die de instelling uithaalt is dat aan alle eisen qua scholing wordt voldaan. Er moet bijvoorbeeld medisch geschoold personeel zijn en op papier is dat er altijd, maar altijd op afstand, nooit op de groep zelf.
"Begeleiders worden geacht vragen te stellen, maar ze zijn niet getraind in het signaleren van problemen, dus die vragen worden nooit gesteld en niemand houdt toezicht". Is er een zorgplan? Jawel, zegt de zus, er is een plan gekomen, nadat ze er maanden om had gevraagd. Het plan geeft niet aan hoeveel budget de instelling heeft voor haar broer en hoe het geld wordt besteed. Wat de inhoudelijke zorg moet zijn, heeft ze zelf aangeleverd, want de persoonlijk begeleider wist niet hoe dat moest, een zorgplan maken.