IGZ zet instelling aan tot wegsturen topbestuurder

De Inspectie voor de Gezondheidszorg IGZ bewaakt de kwaliteit in de zorg en kan bij ernstige misstanden ingrijpen. Veel mensen leggen daarom een klacht neer bij de IGZ als ze vinden dat het grondig mis is in de instelling. De reactie van IGZ is vaak teleurstellend. IGZ behandelt geen individuele klachten en melders wordt aangeraden een klacht in te dienen bij de instelling.

Een melder uit Zeeland ondervond dat ook. Zijn zoon woonde sinds zijn 11e in een instelling en het ging ruim 20 jaar goed. Tot een nieuwe gedragskundige/klinisch psycholoog aantrad die nieuwe therapieën en aanpak introduceerde zonder goede training en begeleiding van medewerkers. Alles moest anders, maar het werd er niet beter van, integendeel. De zoon kreeg grote problemen. Vader wist uit zijn werk voor de Nederlandse Vereniging voor Autisme en zijn ervaring met zijn zoon het een en ander over gangbare therapieën. Hij probeerde de begeleiding van in ieder geval zijn zoon bij te sturen maar er werd niet geluisterd. De zorg ging op zoveel fronten mis, dat vader, na het vergeefs indienen van 7 klachten en een falende mediation, zijn zoon in huis nam. Daaraan was een verkrachting door een medebewoner voorafgegaan, een weigering van de zorginstelling om de verkrachter uit de buurt van zijn zoon te halen, een gemiste diagnose van twee medische aandoeningen, een poging van de instelling om de indicatie te verhogen zonder bijbehorende meerzorg te willen bieden, en een lakse houding als het ging om het opvolgen van advies van externe deskundigen van het CCE.

Vader merkte, toen zijn zoon weer thuis woonde, dat de instelling doodleuk van juni 2011 tot april 2013 bleef declareren bij het zorgkantoor zonder zorg of dagbesteding te verlenen. Vader zag het aan de hand van afrekeningen voor zijn zoon van de eigen bijdrage AWBZ. Vader melde dit als frauduleus bij het zorgkantoor. Die was blij met de melding. Het zorgkantoor zei letterlijk: “wij hebben geen mensen om dit te controleren, terwijl wij weten dat dit gebeurd. Eindelijk iemand die een en ander kan onderbouwen en aan de bel trekt”. Een vervangende instelling heeft vader sindsdien niet gevonden. Zorgaanbieders zijn tegenwoordig regionale monopolisten, dus zijn zoon moest ver weg. Ook staat zijn zoon nu als onhandelbaar te boek en zijn ouders als klagers, dus dat vormt een extra probleem. Eén instelling liet weten dat de zoon welkom was als vader akkoord ging met plaatsing op een gesloten afdeling, iets wat nooit nodig was geweest en gezien het functioneren van zijn zoon misplaatst.

Rol van IGZ

Vader had in 2012 zijn hele verhaal neergelegd bij de IGZ. De IGZ sprak met hem maar verwees vader toch voor de zoveelste klacht naar de instelling zelf. Vader liet zich er door terneerslaan. De zorg voor zijn zoon is zwaar en tijdrovend. Na anderhalf jaar hervond hij energie en diende een klacht in, nu over de handelswijze van de IGZ. November 2014 kwam daarop een verrassend antwoord. De IGZ weigerde zijn klacht tegen de IGZ te behandelen. Het gebeurde was 2 jaar terug en “het is na verloop van tijd lastig precies te achterhalen wat er destijds gebeurd en gezegd is” schrijft de IGZ.

Toch, en dat is het verrassende, blijkt achteraf dat de IGZ wel degelijk ingreep. De instelling werd bezocht en onder toezicht gesteld. Volgens de IGZ was er te weinig deskundigheid bij medewerkers, werden therapieën niet goed uitgevoerd, was het klachtrecht en seksualiteitsbeleid niet op orde, en was er onvoldoende communicatie en afstemming. In 2014 waren de problemen onvoldoende opgelost. De IGZ: “deze constatering is mede de oorzaak geweest voor het vertrek van de Raad van Bestuur”. En: ”De inspectie houdt de raad van bestuur verantwoordelijk voor de kwaliteit en veiligheid van de zorg. (...) De inspectie heeft een indringend gesprek gehad met de raad van bestuur a.i. en met de voorzitter van de raad van toezicht. Tijdens dit gesprek is opnieuw bevestigd dat ... (naam zorginstelling) voor een grote verbeteropdracht staat. (...) Wanneer ... er niet in slaagt om binnen een bepaalde termijn voldoende te verbeteren zal de inspectie overgaan tot handhaving.”

Opmerkelijk is dat niemand in de regio weet heeft van de harde ingreep door de IGZ. Het jaarverslag van de instelling over 2013 meldt trots dat het voor de derde achtereenvolgende keer het HKZ kwaliteitscertificaat kreeg toegekend. Wie de kleine lettertjes leest ziet dat ook de certificerende instelling veel kritiek had op het beleid, maar kennelijk maakte dat voor toekenning van het keurmerk niet uit. Het gedwongen vertrek van de topbestuurder wordt in een kort persbericht (november 2014) voorgesteld als een vrijwillig vertrek: “een nieuwe fase voor de organisatie breekt (...) aan. Dit vraagt om continuïteit van bestuur. Gezien de beperkte tijd tot de pensioengerechtigde leeftijd van .... (naam bestuurder) is daarom in goed overleg besloten dat hij zijn functie per 1 november aanstaande neerlegt.”

Het persbericht meldt dat de raad van toezicht de vertrokken bestuurder “erkentelijk” is voor zijn werk. Dagblad De Stem meldde dat met de bestuurder een financiële regeling is getroffen. Vader is verbitterd: “op de zorg wordt bezuinigd en de bestuurder kan zijn falen te gelde maken."